Podstawowe informacje

Horror to odmiana fantastyki polegająca na budowaniu świata przedstawionego na wzór rzeczywistości i praw nią rządzących po to, aby wprowadzić w jego obręb zjawiska kwestionujące te prawa i nie dające się wytłumaczyć bez odwoływania się do zjawisk nadprzyrodzonych. Słowo horror pochodzi od łacińskiego horrere, oznaczającego po prostu stać dęba. Określenie to jasno naświetla wymagania konstrukcyjne nazewnictwa. Celem filmowego horroru jest wywołanie u widza klimatu grozy, niepokoju lub obrzydzenia i szoku. Tego oczekujemy i za to kochamy straszne twory kulturowej wyobraźni. Głównymi motywami horrorów są zazwyczaj wampiry, demony, duchy, wilkołaki, nawiedzone budynki, kanibale lub zombie. Fabuła może być oparta na realnym zagrożeniu i strachu, których głównym motywem są zazwyczaj psychopatyczni zabójcy, gwałciciele, epidemia wirusa, groźne zwierzę, pobicia lub koszmarne wspomnienia/wizje głównego bohatera. Elementem, dzięki któremu można rozróżnić taki rodzaj horroru od thrillera, jest poziom przemocy w nim zawarty i liczna obecność scen gore (charakteryzujący się dużą ilością brutalności, scen z krwią i wnętrznościami).

Horror czy thriller?

Thriller znany także jako dreszczowiec to rodzaj utworu sensacyjnego mającego wywołać u czytelnika bądź widza dreszcz emocji. Wykorzystuje on napięcie, niepewność i tajemniczość jako główne elementy utworu. Fabuła podąża w kierunku punktu kulminacyjnego. Napięcie zazwyczaj pojawia się, gdy główny bohater znajduje się w niebezpiecznej sytuacji, z której ucieczka wydaje się niemożliwa, a jego życie jest zagrożone. W zależności od podgatunku fabuła dreszczowca opiera się zwykle na obronie jakiegoś dobra – życia ludzkiego, państwa, społeczności. Zaskakujące rozwiązanie akcji następuje pod koniec utworu. Często celem fabuły jest odkrycie, kto jest zabójcą spośród osób, których bohater nie podejrzewał. Granice między gatunkami są często płynne, ale w przeciwieństwie do horroru, w tekstach kultury nie pojawiają się zjawiska nadprzyrodzone.